Dzięki dobrej współpracy władz Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego ze stowarzyszeniem Otwarty Ursynów 17 kwietnia 2025 roku został oficjalnie otwarte dla mieszkańców Warszawy zabytkowy ogród tarasowy, zlokalizowany za Pałacem Ursynowskim, w którym mieści się siedziba władz uczelni. Ogród tarasowy, który jest częścią rezerwatu przyrody Skarpa Ursynowska, można odwiedzać codziennie w godzinach od 8.00 do 18.00.
Tarasy dzięki staraniem władz Uczelni zostały odrestaurowane z funduszy uczelni w 2017 roku. Są częścią Pałacu Ursynowskiego, którego historia sięga 1775 roku i wiąże się z pułkownikiem Józefem de Maisonneuve, ulubieńcem księżnej Izabeli z Czartoryskich Lubomirskiej. Józef de Maisonneuve nazwał majątek Roskosz (Rozkosz). Nazwa ta obowiązywała do 1822 roku, kiedy to dwór i ziemię kupił Julian Ursyn Niemcewicz, wybitny polityk, pisarz i poeta, a także przyjaciel i adiutant Tadeusza Kościuszki. Rezydencja otrzymała nazwę Ursynów od starego nazwiska rodziny Niemcewiczów.
– Dzisiejszy dzień jest dla naszej uczelni wyjątkowy – po latach starań, dzięki zaangażowaniu wielu osób i instytucji, między innymi dobrej współpracy ze społecznikami ze stowarzyszenia Otwarty Ursynów, możemy oficjalnie otworzyć dla społeczeństwa zabytkowy ogród tarasowy zlokalizowany za Pałacem Ursynowskim, w sercu rezerwatu przyrody Skarpa Ursynowska. Chciałbym podkreślić, że udostępnienie tej przestrzeni nie oznacza kompromisu kosztem ochrony środowiska. Wręcz przeciwnie – to dowód na to, że przy mądrej, opartej na wiedzy naukowej współpracy, możliwe jest pogodzenie ochrony cennych siedlisk przyrodniczych z potrzebą edukacji i upowszechniania wartości przyrody. Zapraszam Państwa do korzystania z tego miejsca z uważnością i szacunkiem. Niech ogrody tarasowe staną się przestrzenią inspiracji, odpoczynku i nauki – żywym symbolem tego, jak dzisiejsze miasta mogą stawać się ostojami przyrody – powiedział prof. dr hab. Michał Jerzy Zasada, rektor SGGW.
– Bardzo się cieszę, że 17 kwietnia możemy wspólnie z władzami SGGW zaprosić nie tylko mieszkańców Dzielnicy Ursynów, ale przede wszystkim wszystkich mieszkańców Warszawy do zwiedzania ogrodu tarasowego poniżej Pałacu Krasińskich na Ursynowie. Nie byłoby to możliwe, gdyby nie duża życzliwość i pomoc JM rektora Michała Zasady, który od samego początku podjął skuteczne działania, aby doprowadzić do dzisiejszego otwarcia. Dla mnie to wspaniała informacja dla mieszkańców Warszawy, którzy od dziś mogą odwiedzić to piękne miejsce. Mam nadzieję również, że władze innej uczelni, która dzierżawi od Kancelarii Prezesa Rady Ministrów teren Parku Natolińskiego pójdą w ślady za władzami SGGW i udostępnią mieszkańcom Warszawy swobodny dostęp do parku i pałacu Natolińskiego poza ścisłym rezerwatem. Dobra kultury i dobra przyrodnicze będące w domenie publicznej powinny być dostępne w sposób nielimitowany dla obywateli – powiedział Paweł Lenarczyk, przewodniczący stowarzyszenia Otwarty Ursynów, radny Dzielnicy Ursynów.
– Otwarcie ogrodu tarasowego za Pałacem Ursynowskim to piękny przykład, jak dzięki dobrej woli i współpracy można przywracać mieszkańcom dostęp do historycznych miejsc o wyjątkowej wartości przyrodniczej i kulturowej. Jako lokalny samorząd z radością wspieramy takie inicjatywy, które nie tylko integrują środowisko akademickie z lokalną społecznością, ale też czynią naszą dzielnicę jeszcze bardziej otwartą i przyjazną. Dziękuję władzom SGGW, a szczególnie JM rektorowi Michałowi Zasadzie, za otwartość, zaangażowanie i realne działania na rzecz udostępnienia tego wyjątkowego ogrodu. Mam nadzieję, że to dopiero początek kolejnych wspólnych projektów, które będą służyły zarówno mieszkańcom Ursynowa, jak i całej Warszawy – powiedział Zastępca Burmistrza Dzielnicy Ursynów m.st. Warszawy, Cezary Holdenmajer.
Transmisja z briefingu otwarcia Ogrodów Rektorskich: [LINK]
KRÓTKA HISTORIA PAŁACU URSYNÓW
Historia pałacu Ursynów, obecnego Rektoratu Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie, sięga 1775 roku i wiąże się z pułkownikiem Józefem de Maisonneuve, ulubieńcem księżnej Izabeli z Czartoryskich Lubomirskiej.
Józef de Maisonneuve otrzymał od ojca Izabeli malowniczy kawałek ziemi. W ciągu dwóch lat pułkownik wybudował dwór i kilka innych zabudowań na zboczu z widokiem na dolinę Wisły i, zakochany w Izabeli, nazwał majątek Roskosz (Rozkosz). Nazwa ta obowiązywała do 1822 roku, chociaż w ciągu prawie pięćdziesięciu lat właściciele zmieniali się kilkakrotnie.
W 1784 roku druga właścicielka, księżna Joanna Sapieżyna, przekazała majątek znanemu politykowi, mówcy, pierwszemu polskiemu historykowi sztuki i kolekcjonerowi Stanisławowi Kostce Potockiemu i jego żonie. Przez piętnaście lat Roskosz był ich letnią rezydencją, stale rozbudowywaną i upiększaną.
Dwaj kolejni właściciele, Grzegorz Wykowski i Ignacy Kochanowski, korzystali z posiadłości tylko przez krótkie okresy.
W 1822 roku dwór i ziemię kupił Julian Ursyn Niemcewicz, wybitny polityk, pisarz i poeta, a także przyjaciel i adiutant Tadeusza Kościuszki. Rezydencja otrzymała nazwę Ursynów od starego nazwiska rodziny Niemcewiczów. Właściciel był bardzo przywiązany do pałacu; odnowił budynki, pielęgnował park i wzbogacił go o nowe kwiaty i krzewy przywiezione z Ameryki. W 1831 roku Niemcewicz został wysłany z misją dyplomatyczną do Londynu i Paryża, z której nigdy nie powrócił. Zmarł na wygnaniu. Ursynów został skonfiskowany przez cara po upadku powstania listopadowego.
W 1857 roku Ursynów stał się własnością Elizy Krasińskiej z domu Branicka, żony poety Zygmunta Krasińskiego. Postanowiła wybudować nową rezydencję dla siebie i męża. Pałac, bogato zdobiony rzeźbami, został zaprojektowany przez Zygmunta Rozpendowskiego (ucznia Henryka Marconiego) i wybudowany wraz z pięknie zaaranżowanymi tarasami, na skarpie warszawskiej w 1860 roku.
Nowa rezydencja była neorenesansową, parterową budowlą, regularną i symetryczną. Jej tylną elewację zdobiła pergola z żeliwa. Trójkątną elewację frontową zwieńczyły posągi dzieci, przedstawiające cztery pory roku. Rzeźby bogiń Fortuny i Ceres umieszczono w bocznych niszach.
Elewację zdobiły również popiersia polskich postaci historycznych; marszałków Stanisława Koniecpolskiego, Stefana Czarnieckiego, Pawła Sapiehy i Jana Tarnowskiego z przodu oraz królowych Wandy, Dąbrówki, Jadwigi i Barbary od strony ogrodu. Pałac przetrwał wojny i zmartwychwstania.
Kolejnym właścicielem pałacu był Adam Krasiński, wnuk Zygmunta Krasińskiego, który przeznaczył majątek na cele edukacyjne. Do wybuchu I wojny światowej w pałacu mieściła się szkoła kształcąca nauczycieli. W czasie wojny wycofujące się wojska rosyjskie wycięły wspaniały park otaczający pałac. Park nigdy nie został odrestaurowany.
Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w 1918 roku szkoła na Ursynowie stopniowo przekształcała się w szkołę zawodową, specjalizującą się w ogrodnictwie i rolnictwie. Gdy w 1921 roku hrabia Edward Raczyński, spadkobierca Adama Krasińskiego, przekazał majątek Ministerstwu Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego, utworzono tu Państwową Wyższą Szkołę Rolniczą. II wojna światowa przerwała plany stworzenia wzorcowej placówki oświatowej. Podczas okupacji niemieckiej działały tu dwie szkoły rolnicze. Po wojnie pałac na Ursynowie stał się Centralną Szkołą Państwowych Ośrodków Maszyn Rolniczych i Spółdzielni Rolniczych.
W latach 1950-1952 w sąsiedztwie pałacu wybudowano dwie szkoły i trzy budynki administracyjne, domy studenckie, stołówkę i aulę. W 1956 roku cały kompleks przekazano Szkole Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie.
